طراحی محور پیاده با رویکرد گردشگری، نمونه موردی خیابان چهارباغ عباسی اصفهان

شکل گیری محورهای پیاده به شکل امروزی تاریخی در حدود هشتاد سال دارد و این محورهای پیاده بسرعت در بین شهرهای مختلف جهان جای خود را باز کرده و محبوبیت و مقبولیت فراوانی یافته اند.اما بوده اند خیابان هایی که از قدیم الایام و قبل از اختراع ماشین به صورت یک محور پیاده پویا و قوی فعالیت می کردند ولی صنعتی شدن شهرها بالاجبار چهره ی آنها را تغییر داده و به مسیر هایی تبدیل کرده که امروزه هیچ نشانی از گذشته ی پر شکوه خود ندارند. خیابان چهارباغ اصفهان یکی از این محورهای تاریخی است که در سطح جهانی شناخته شده است و در قلب بافت تاریخی شهر و در میان مجموعه ای از آثار تاریخی با ارزش شهر قرار گرفته است.در مورد این خیابان جهانگردان و گردشگران در طول تاریخ مطالب زیادی نوشته اند و به تحسین آن پرداخته اند و حتی بسیاری از خیابانهای معروف امروز جهان را الهام گرفته از آن دانسته اند ولی امروزه چهارباغ آن شکوه و عظمت گذشته را بر اثر بی کفایتی حاکمان قاجار و پهلوی از دست داده و همچنین هویت خود را بخاطر شهرنشینی مدرن وصنعتی شدن شهر که بر روی این خیابان بسیار اثرگذار بوده در معرض خطر می بیند. گرچه احیای چهارباغ به همان صورتی که در زمان صفویان بود کمی رویای و نشدنی است ولی در این پایان نامه مبتنی بر مطالعات قبلی متخصصین شهری در اصفهان و بر مبنای شاخص های جدید سازنده کیفیت فضایی شهری مطلوب به ویژه با بررسی طرحهای پیشنهادی پیاده راه کردن خیابان چهارباغ در جهت جان بخشیدن مجدد و باز زنده سازی بافت تاریخی و خیابان چهارباغ به عنوان محور اتصال بین آنها باز طراحی و ساماندهی گردد.